Vis is het nieuwe vlees
Het lekkere van vis is dat het zo gezond is. En dat het een efficiënt stukje vlees is. Laten we het dus eens over vis hebben. Want Afrika investeert in vis.
In Nigeria pakken ze het Dutch Syndrome aan door de import van vis stop te zetten als impuls voor de eigen sector. In Zambia wil de overheid het vistekort oplossen door de kweek van 40.000 ton vis per jaar te stimuleren. De Keniaanse overheid gaat miljoenen shillingen steken in de aanleg van ten minste 20 visvijvers bij scholen, overal in het land. En ook Uganda kan de vraag vanuit het binnenland en vanuit de buurlanden nauwelijks aan.
Waar de economie in de lift zit, daar groeit de vraag naar dierlijke eiwitten. Dat is een economische wetmatigheid. Een maaltijd zonder vlees is een armeluismaaltje. Vegetarisch eten is van een heel andere orde. Pas als de ergste armoe enkele generaties achter de rug is, krijgt een dergelijk concept voet aan de grond.
Ja. De wereld moet worden gevoed; er zijn vegetarische alternatieven genoeg en er zijn nog wel meer valide argumenten te bedenken om het vegetarisme te promoten. Maar in eerste instantie stijgt de vraag naar vlees. Wie eindelijk het niveau heeft bereikt waarop hij elke dag vlees kan eten, moet je niet confronteren met vegetarische argumenten. Ik geef je weinig kans dat hij wil bijten. Dan vis je toch een beetje achter het net.
Oh ja. We hadden het over vis. Welnu. Zoals ik al zei is vis een zeer efficiënt stukje vlees. Eenvoudigweg omdat het dier koelbloedig is. Een vis verbruikt dus geen energie om het lichaam op temperatuur te houden. En dat scheelt. Waar een varken ruim vijf en een koe zelfs negen kilo voer verbruikt om een kilo vlees te produceren, kost een kilo vis maar één kilo voer.
Het is daarom dat Afrika in vis wil investeren. En als er interesse is om kennis te verkopen op agrarisch gebied, dan gooit Nederland graag als eerste een hengel uit. En terecht. Want, zo stelt ook Oxfam Novib: Nederland is het beste voedselland ter wereld. “Geen enkel land ter wereld heeft zijn voedselvoorziening zo goed voor elkaar als Nederland.”
Met de Nederlandse expertise valt wereldwijd geld te verdienen, terwijl de voedselzekerheid toeneemt. De Wageningse onderzoeksinstituten Imares en LEI staan daarom klaar om met andere partijen een geïntegreerde viskwekerijketen in Oost-Afrika te ontwikkelen.
Of, om in de juiste terminologie te blijven: Ze gaan een kleine vis uitwerpen, om een grote vis te vangen.
© Marc van der Sterren